Kolejna odczytana obrączka! To doskonale pokazuje jak ważne są plastikowe obrączki w porównaniu z metalowymi. Plastikowe są dużo czytelniejsze i dużo łatwiejsze do odczytania bez odławiania ptaka – wystarczy aparat z teleobiektywem i odrobina szczęścia, żeby wzbogacić naukę o losy kolejnego ptaka.
Drodzy obrączkarze! Zakładajcie jak najwięcej plastikowych obrączek!
Another read ring! This proofs how important are plastic rings compared with metal ones. Plastic ones are far more readable and much easier to read without catching the bird – all you need is a camera with a long lens and some luck and you can enrich science with data about another bird.
Dear ringers! Please, use as much plastic rings as possible!
13 maja razem z kolegą z Towarzystwa Przyrodniczego „Bocian”, które koordynuje projekt ochrony blotniaków łąkowych, udaliśmy się na poszukiwanie tych pięknych ptaków. Odwiedziliśmy między innymi samca OPWO, którego zidentyfikowałem kilka dni wcześniej.
On 13 May me and my colleague from the Wildlife Society „Stork”, that coordinates the Montagu’s harriers conservation project, went for a search of those beautiful birds. Among other we visited OPWO that I identified few days earlier.
Zauważyliśmy, że OPWO znalazł sobie dziewczynę oraz, że w okolicy znajdują się dwie inne pary.
We found out that OPWO found himself a lady and that there are other two pairs nearby.
Jakież było moje zdziwienie, gdy usiadłem przed komputerem i zauważyłem na zdjęciach, że partnerka OPWO ma plastikową obrączkę! Niestety zdjęcia okazały się być na tyle słabej jakości, że nie udało się odczytać jej numeru.
Just imagine my surprise when I opened the photos on my computer and saw that OPWO’s partner has a plastic ring on it’s leg! unfortunately the photo were too low quality to allow me to read the ID.
W związku z tym, że samice niedługo zaczną wysiadywać jaja i przestaną się pokazywać postanowiłem, że muszę spróbować jak najszybciej odczytać tę obrączkę. Pierwszą próbę podjąłem 15 maja, w niedzielę wieczorem. Jednak znowu latała za daleko.
As the females will soon start to spend most of the time in the nest and stop showing around I decided that I need to try to ID the bird as soon as possible. I made a first attempt on a Sunday evening on 15 May. Once again, she was flying to far.
We wtorek, 17 maja było bliżej, ale jednak jeszcze za daleko…
On Tuesday, 17 May I got closer, but still to far…
Aż dziś w końcu się udało! Tyle uganiania się za kobitą, żeby w końcu łaskawie pokazała nóżkę… 😉
But today I finally got her! So much chasing after a girl and she finally shows her leg… 😉
Jak udało mi się dowiedzieć samica U42 została zaobrączkowana jako pisklę przez moich znajomych obrączkarzy w okolicy wsi Chromna koło Siedlec w dniu 17 lipca 2018 roku. Oznacza to, że samica przystępuje do lęgu w odległości 27 km od miejsca w którym się wykluła i jest w piątym roku życia… Aha! I jest to jej pierwszy odczyt od momentu zaobrączkowania.
As far as I learned the U42 female was ringed as a chick by my ringer friends near the village of Chromna near Siedlce on 17 July 2018. It means that she is currently about 27 km from the nest in which she hatched and she is in the fifth year of her life… Oh! And it’s the first time she was identified since she got ringed.
Wczoraj oprócz błotniaków udało mi się sfotografować jeszcze samca pustułki, który siedział na słupie niedaleko Czerśli koło Łukowa. Bardzo się zdziwiłem w domu podczas przeglądania zdjęć gdy okazało się, że ptak miał obrączkę na nodze. Niestety mimo wysiłków kilu osób nie udało się jej odczytać.
Yesterday, besides the Montagu’s harriers, I photographed a male kestrel that was sitting on a pole near Czerśl near Łuków. I was very surprised, when sat in front of the computer and discovered that it had a ring on it’s leg. Unfortunately despite the efforts of a few people it couldn’t be read.
Co jest na takiej obrączce? Z tego co udało mi się ustalić to na stalowej obrączce typu „F”, czyli takiej jaką miała moja pustułka, na górze znajduje się unikalny kod składający się zazwyczaj z dwóch liter i pięciu cyfr. Pod nim znajduje się identyfikator centrali obrączkarskiej – w Polsce mamy jedną i jest to Stacja Ornitologiczna w Gdańsku. Na obrączce rzeczywiście widać w środku coś w rodzaju „ORN”. W trzecim rzędzie znajduje się identyfikator kraju – w przypadku Polski jest to „POL” co wydaje się być napisane na samym dole obrączki.
What can be found on such a ring? As far as I learned on a steel ring of type „F” – that’s the one that my kestrel had – on the top is a unique ID that usually consists of two letters and five digits. Under the ID is a name of the ringing central – in Poland we have on and it’s the Ornithological Station in Gdańsk. On the ring it actually looks like in the middle is something like „ORN”. In the third row is the identifier of the country – in case of Poland that is „POL” ant that seems to be written on the bottom of the ring.
Jak myślicie co jest na samej górze? Ja sądzę, że może to być „FR6”, ale więcej w tym zgadywania niż pewności, niestety. No i trzy znaki to trochę za mało, żeby zidentyfikować ptaka.
What do you think is on the top? I believe that it may be „FR6”, but unfortunately that is more of a wild guess than certainty. Besides that three signs is not enough to identify a bird.
W ostatni czwartek po spotkaniu z błotniakiem L50 miałem okazję uczestniczyć w obrączkowaniu młodych błotniaków łąkowych, które nie zdążyły jeszcze opuścić swoich gniazd. Razem z Przemkiem z Towarzystwa Przyrodniczego „Bocian” działającym w projekcie ochrony błotniaka łąkowego, udaliśmy się w okolicę wsi Kierzków, gdzie Przemek znalazł dwa gniazda błotniaków. On miał obrączkować maluchy, a ja służyć pomocą.
Last Thursday after meeting the L50 harrier I had a chance to take part in ringing young Montagu’s harriers that didn’t left their nests yet. Along with Przemek from the Nature Society „Stork” that coordinates a project of the Montagu’s harrier preservation we went to the vicinity of the Kierzków village where he found two nests of the harriers. He was going to ring the nestlings and asked me for help.
Gdy dotarliśmy na miejsce musieliśmy najpierw przedrzeć się przez wysokie zboże, a samo gniazdo było tak dobrze zamaskowane, że nawet stojąc dwa metry obok miałem problem z jego dostrzeżeniem. W pewnym momencie zauważyłem ptaka, który wygładał jakby był zaplątany w zbożu. Później zauważyłem kolejnego na ziemi. Dopiero chwilę później dostrzegłem dwa kolejne – mimo, że były tuż obok mnie! Przemek szybko złapał pierwszego osobnika i założył mu obrączki. W związku z tym, że ptaki za bardzo nie uciekały moja rola mogła się ograniczyć do obserwowania i dokumentowania całego procesu. Mój kompan po kolei stanowczo, ale i delikatnie łapał ptaki i wkładał do połowy do worka aby nie widziały co się dzieje i dzięki temu zachowywały trochę spokojniej. Jeden z ptaków dzielnie bronił się przed złapaniem przywierając plecami do ziemi i wystawiając szpony przed siebie, ale doświadczony obrączkarz i z tym sobie poradził. Na koniec trzeba było się oddalić od gniazda tak aby zostawić je bezpiecznym. Przemek pokazał mi jak postawić i splątać ze soba zboże, które naruszyliśmy przebywając przy gnieździe – chodziło o to, żeby żadne drapieżniki nie wypatrzyły przez nas gniazda i młodych – ani z ziemi (na przykład lisy) ani z powietrza (błotniaki stawowe podobno uwielbiają zjadać młode swoich łąkowych pobratymców).
When we came on site we needed to get through the high crops and the nest itself was so well masked that even when I was standing two meters away from it I had a problem to see it. Then I spotted a bird that looked like it was stranded in the crops. A second after that I found another one on the ground. It took me a moment to spot another two – despite the fact they were really close to me. Przemek quickly grabbed the first bird and put rings on it’s legs. As the birds were not running away my actions were limited to observing and documenting the whole process. My companion was picking the birds up in a confident but gentle manner and the he was putting them in a small sack so that they couldn’t see what is happening and were behaving less nervous. One of the birds was furiously defending itself against being picked up by laying down on his back with his claws up in the air but an experienced ringer was capable of dealing with it. Then we needed to get away from the nest in such a way that it stayed safe. Przemek showed me how to straighten and tangle the crops that we disturbed near the nest – we had to do it to protect the nest from being spotted both from the ground (for example by foxes) and the air (as the western marsh harriers really like to feast on the young of their Montagu’s cousins).
Nadszedł czas na drugie gniazdo. Tu ptaki były jeszcze mniejsze a więc i spokojniejsze. Szybko udało się je zaobrączkować i mogliśmy oddalić się od gniazda.
Now it was time for the second nest. The nestlings in here were smaller and a because of that a little more calm. It took a moment to ring them and we could get away from the nest.
W tym miejscu chciałbym zaznaczyć, że były to moje pierwsze wizyty w gniazdach jakichkolwiek ptaków. Jeden z powodów jest taki, że wyznaję zasadę bycia maksymalnie niezauważalnym dla zwierząt, które fotografuję. To ja wchodzę na ich teren, do ich domu i chciałbym ich nie niepokoić – zwłaszcza w gnieździe gdzie są młode. Nieumiejętne zachowanie się w takim miejscu mogłoby skutkować zniszczeniem gniazda lub zdradzeniem jego lokalizacji drapieżnikom i w konsekwencji śmiercią młodych. W tym przypadku towarzyszyłem profesjonaliście, który doskonale wiedział co i w jaki sposób robić, a przy okazji zwracał uwagę i na to co ja robię. Dodatkowo ptaki i tak były wyjmowane z gniazda w celu zaobrączkowania, a więc moja obecność nie wpływała znacząco na stres, którego doświadczały. Zapewne nieprędko trafi mi się ponownie taka okazja.
Pamiętajcie aby nie zbliżać się za bardzo do gniazd, a już na pewno nie odsłaniać ich tylko i wyłącznie w celu zrobienia zdjęcia!
I would like to point out that these were my first visits ever in the nests of any birds. One of the reasons is that I believe in being as less invasive to the animals I photograph as possible. It’s me who is entering their realm, their home and I would not like to make them upset – especially in the nest with the young. Incompetent behaviour in such a place could lead to destruction of the nest or disclosure of the location to predators and the death of the nestlings as a consequence. This time I accompanied a professional that knew very well what should be done and was having an eye on what I was doing. Another thing is that the birds were already upset by the fact that they were taken out of the nest to be ringed and my presence was not doing a big difference to what they experienced. I doubt that I’ll be able to take part in anything like that again anytime soon.
Please remember not to aproach any nests , and do not lay them open just to make a photo!
Zgodnie z zapowiedzią z poprzedniego wpisu zamieszczam więcej zdjęć spotkanego przeze mnie w ostatni czwartek błotniaka łąkowego. Dzięki danym z obrączki dowiedziałem się, że ten ptak został zaobrączkowany jako około dwudziestopięciodniowe pisklę w Sarnowe w dniu 4 lipca 2015 – czyli dokładnie 4 lata przed tym spotkaniem.
Swoją drogą mam niezłe szczęście – drugie spotkanie z błotniakiem i drugi odczyt! Oby tak dalej!
As I promised in my last entry I’m posting more photos of the Montagu’s harrier that I met last Thursday. Thanks to the data from the ring on it’s leg I found out that it was ringed as an about 25 day chick in Sarnów on 4 July 2015 – precisely 4 years before I met him.
By the way – I have an incredible luck with these harriers – second bird met and a second one identified!
Dziś mi się trafiła perełka. Udało mi się wypatrzeć błotniaka łąkowego. Przy okazji poznałem innego, dużo bardziej zaawansowanego miłośnika przyrody, który wyjaśnił mi jakiego ptaka właśnie widziałem i poopowiadał trochę o jego zwyczajach – dzięki, Krzysztofie!
Mimo, że zdjęcia zdecydowanie nie wyszły to widać na nich, że ptak nosił znaczki skrzydłowe. Po krótkich poszukiwaniach w internecie udało mi się znaleźć stronę http://pygargus.pl/znakowanie, na której dowiedziałem się jak odczytywać te znaczki i przy okazji dowiedziałem się o projekcie znakowania i ochrony błotniaków łąkowych. Zdecydowanie polecam lekturę powyższej strony, z której można się wiele dowiedzieć o tych pięknych ale niestety rzadkich ptakach.
A co do mojego błotniaka – po wysłaniu maila do koordynatora projektu znakowania błotniaków z poniższym zdjęciem dowiedziałem się, że mój osobnik został zaobrączkowany w 2015 roku w Woli Burzeckiej, a znaczniki skrzydłowe zostały mu założone w 2018 roku w Szczygłach Górnych.
Jak widać zdjęcie nie zawsze musi być udane, żeby dało mnóstwo satysfakcji!
Today I found a pearl – I managed to spot a Montagu’s harrier! I also met another much more advanced nature lover who explained to me what bird I just tried to photograph and told me a little bit about it habits. Thanks, Krzysztof!
Despite the fact the photos came out to be really crappy, one can clearly see that the bird is carrying wing tags. After a short search I found this webpage http://pygargus.pl/znakowanie that explains how to decode those tags and tells a lot about a project of tagging and protecting the Montagu’s harriers. I definitely encourage you to check this site out as you can learn a lot from it about those beautiful but very rare birds.
As for my bird – after I sent an email to the tagging project coordinator I received information that my bird was first ringed in 2015 in Wola Burzecka and then tagged in 2018 in Szczygły Górne.
It seems that a photo does not need to be good to give a lot of satisfaction!
