jata – Strona domowa Pawła Sędrowskiego

Wiosna nad Krzną.

Spring over the Krzna river.

Dziś udało mi się odbyć krótki spacer nad Krzną Południową niedaleko Jaty. Śnieg szybko topnieje, a nad łąkami szaleją skowronki. Panie i panowie! Ogłaszam wiosnę!

Today I had a chance to go for a short walk over the South Krzna river near Jata preserve. The snow is melting fast and skylarks are flying all over the meadows. Ladies and gentlemen! It’s spring!

W końcu udało mi się doprowadzić rower do stanu jako takiej używalności i mogłem wybrać się na pierwszą przejażdżkę w tym roku. Postanowiłem wybrać się do lasu w okolicy rezerwatu Jata. Oczywiście nie mogłem nie zabrać ze sobą aparatu dzięki czemu udało mi się sfotografować samicę dzięcioła dużego i sikorki bogatki (sądzę, że oba ptaki to samce).

At last I managed to make my bike ridable (more or less…) and I could go for my first ride this year. I decided to go to the forest near the Jata preserve. Of course I could not resist to take my camera with me, and thanks to that I could photograph a female of a great spotted woodpecker and two males of great tits (yeah, I mean those little yellow birds ;-).

Muchołówka żałobna.

European Pied Flycatcher

Wczoraj w lesie niedaleko Jaty spotkałem takiego małego ptaszka. Po pewnych problemach z identyfikacją udało się ustalić, że to samica muchołówki żałobnej.

Yesterday in the forest near Jata I met this little bird. After some trouble with identification it finally turned out to be a european pied flycatcher.

Sobotnie podglądanie żurawi.

Watching Cranes on Saturday.

Wczoraj ponownie miałem okazję spotkać żurawie. Jak możecie zobaczyć na poniższych zdjęciach można się na nie natknąć nie tylko w dziczy, ale i całkiem blisko zabudowań.

Yesterday I had another chance to meet cranes. As you can see on above images they can be seen not only in wilderness but also near human settlements.

Razem z synem w Jacie.

In Jata with my Son.

Wczoraj w końcu zabrałem ze sobą mojego prawie pięcioletniego syna na „fotografowanie zwierzaków”. Zazwyczaj młody wolał zajmować się innymi, „mniej nudnymi”, sprawami, ale tym razem sam chciał się ze mną zabrać (ok, może moja żona trochę go zachęciła – wielkie dzięki Kochanie!). No to pojechaliśmy – i co to był za wyjazd!

Yesterday, finally, I took my almost five year old son for „photographing animals”. Usually my boy preferred to do other, „less boring” things but this time he wanted to come with me (ok, maybe my wife encouraged him a little – thank you, Darling!). So we went – what a trip it was!

Jeszcze przed wyjazdem zrobiliśmy kilka zdjęć wróblom – kiedyś ptakom bardzo pospolitym, a dziś niestety coraz rzadszym.

Before we left we took some photos of house sparrows – once very common small birds, but now getting more and more rare.

Po dojechaniu do mojego zwykłego obszaru „polowań” zaczęliśmy uważnie patrolować teren wokół drogi, którą sobie bardzo powolutku jechaliśmy. W pewnym momencie naszym oczom ukazał się piękny widok – wyglądało to na walkę powietrzną dwóch myszołowów! Zdjęcia wyszły niestety bardzo nieostre, ale myślę, że i tak warto je zobaczyć.

Once we arrived to the area in which I usually „hunt” we started looking around carefully around the rode that we were driving very slowly. Then we spotted something incredible – it looked like an aerial fight of two buzzards! Unfortunately photos turned out to be very unsharp but I decided to show them to you despite that.

Później na chwilę musieliśmy wrócić do domu, ale postanowiliśmy wykorzystać dobrą pogodę i wróciliśmy w okolice Jaty. Już na samym początku spotkaliśmy lisa.

After that we needed to go back home for a moment but we decided that we need to use the good weather and get back to the vicinity of Jata. Just after we arrived we met a fox.

Jakiś kilometr dalej udało się wypatrzeć kolejnego. Spryciarz na początku przylgnął do ziemi i dość skutecznie wtapiał się w otoczenie. Nasze wprawne oczy jednak zdołały go dostrzec.

About a kilometer further we managed to spot another one. That clever guy at first got stick to the ground trying to blend with the surroundings. Luckily our trained eye managed to find him.

Podjechaliśmy na krawędź lasu i zostawiliśmy samochód. Poszliśmy wzdłuż skraju lasu. Po kilku minutach usłyszeliśmy bardzo charakterystyczny dźwięk. Przypomniało mi się co mówił mi ponad tydzień temu znajomy myśliwy – żurawie już wróciły. Zaczęliśmy powoli, po cichutku skradać się w stronę z której dochodził krzyk ptaków. We wgłębieniu lasu, na mokradłach były dwa żurawie! Niestety dość szybko nas zauważyły, wzbiły się w powietrze i odleciały. Z jednej strony żałowałem, że zakłóciliśmy ich spokój, a z drugiej byłem szczęśliwy, że razem z synem mogłem zobaczyć te piękne ptaki. Po powrocie do samochodu pomyślałem, że pojedziemy jeszcze na okoliczne łąki – z kierunku, w którym odleciały wywnioskowałem, że możemy je jeszcze tam spotkać. I były! Tym razem już nie podchodziliśmy za blisko tylko obserwowaliśmy z daleka jak szukały pokarmu.

We drove to the edge of a forest and left the car. We went on foot along the forest’s margin. After a few minutes we heard a characteristic sound. I instantly recalled in my mind what a hunter that I know told a week earlier – the cranes came back. We started to move slowly and as quiet as possible in the direction where the scream of the birds came from. In a recess of the forest, on marshy grounds we spotted two cranes! Unfortunately they spotted us quite fast, took off and fled away. I was a little bit unhappy that we interrupted their piece but on the other hand I was happy that I could see those beautiful birds with my son. After we returned to the car I decided to go to the nearby grasslands – based on the direction that the cranes flew away I thought that we may see them there. And they were there! This time we didn’t approach them too close but were observing them from far away as they were looking for food.

Na koniec, wracając już do cywilizacji, wypatrzyliśmy ptaka wielkości gołębia, który okazał się sokołem pustułką – pierwszy raz udało mi się zaobserwować tego drapieżnika w okolicy Łukowa

At the end, when we were coming back to civilisation, we spotted a pidgin-size bird that turned out to be a kestrel – it was my first time to see that raptor near Łuków.

Cieszę się bardzo, że mój pierwszy wypad z synem okazał się tak owocny. Mam nadzieję, że to doświadczenie pomoże mu stać się uważnym obserwatorem otaczającego świata, a ja zyskam towarzysza na swoje wypady w dzikie knieje.

I’m very happy that my first photo trip with my son turned out to be so fruitful. I hope that this experience will help him become a curious observer of the surrounding world and I will gain a companion for my trips into wilderness.

Sarny koło Jaty.

Roe Deer Near Jata.

Pod koniec sierpnia, w okolicy rezerwatu Jata koło Łukowa, udało mi się spotkać sarny – najpierw kozę, a później kozła. Zwierzęta były bardzo czujne więc nie udało mi się podejść za blisko, ale udało mi się zrobić kilka fajnych fotek.

At the end of August near Jata preserve near Łuków I met roe deers – first a female and then a male. The animals were very cautious so I couldn’t get to close but still I managed to take some nice photos.

Bociany.

Storks.

Bociany – piękne i duże ptaki, które mimo, że budują gniazda wśród ludzkich zabudowań to nie pozwalają za blisko do siebie podejść człowiekowi. Natomiast pojazdy nie stanowią dla nich aż takiego problemu – poniższe zdjęcia zostały wykonane z samochodu albo zza niego.

Storks – beautiful and big birds, which don’t allow people to approach them to close despite the fact that they build their nests among human settlements. Vehicles, on the other hand, are not a problem to them – above photos were taken either from inside or behind a car.

Żurawie w deszczowy poranek.

Cranes in a rainy morning.

Wczorajszego deszczowego poranka przejeżdżając niedaleko Jaty udało mi się zaobserwować żurawie. W związku z tym, że staram się zawsze mieć pod ręką aparat udało się nawet zrobić kilka zdjęć. Niestety przy próbie podejścia bliżej odleciały – chyba muszę się jeszcze sporo nauczyć o maskowaniu i podchodzeniu zwierzyny…

During yesterday’s rainy morning while driving near Jata I found some cranes. Thanks to the fact that I try to keep my camera close at all times I managed to shoot some photos. Unfortunately when I tried to get a little closer they flew away – I guess I need to learn much more about masking and approaching animals…