Dziś, późnym popołudniem, zdawało mi się, że widziałem samicę błotniaka łąkowego przelatującą obok mojego domu. Postanowiłem sprawdzić czy te piękne ptaki już wróciły i udałem się w miejsce, w którym przez ostatnie dwa lata je widywałem. Na miejscu znalazłem dwa lub trzy samce, w tym jeden ze znaczkami skrzydłowymi! Proszę państwa – oto OPMM! Pierwszy spotkany błotniak w tym roku i od razu odczyt!
Today, in the late afternoon, I thought I saw a female Montagu’s harrier flying nearby my house. I decided to check if those beautiful birds are back and went to a place in which I met them last two years. When I arrived I found two or three males and one of them had wing tags! Ladies and gentlemen – please meet OPMM! First Montagu’s harrier this year and also my first read out this year!
Poniższy wpis można uznać za kontynuację poprzedniego – tydzień temu, w środę, gdy opuszczaliśmy miejsce, w którym łapaliśmy błotniaki, moi koledzy ornitolodzy zauważyli jeszcze nieoznaczonego ptaka, który latał nad polem z drugiej strony drogi i zastanawiali się czy nie ma tam jeszcze jednego gniazda. Postanowiłem im nieco pomóc i następnego dnia około godziny 5.30 rano pojawiłem się w tym miejscu i zacząłem obserwować okolicę. W pewnym momencie udało mi się wypatrzeć ptaka siedzącego na polnej drodze. Po kilkunastu minutach wystartował i po chwili wylądował w zbożu. Czyżby tam było gniazdo? Zacząłem bacznie przyglądać się temu miejscu, które było zaledwie 20 metrów ode mnie. W pewnym momencie wyleciał stamtąd błotniak – samica lub młody – moje niewprawne oko nie potrafiło jeszcze ich odróżnić. Za chwilę nad polem zauważyłem jeszcze jednego ptaka. Jeden z nich znowu wylądował w tym samym miejscu, a za chwilę dołączył do niego drugi. Pomyślałem, że to musi być gniazdo!
This entry is basically a continuation of the previous one – last week on Wednesday, when we were leaving the place, in which we were catching the Montagu’s harriers my ornithologist friends spotted one more untagged bird that was flying over a field on the other side of the road and they were suspicious that there may be another nest. I decided to help them a little bit and on the next day at 5.30 in the morning I was in the same place and started observing the fields. I spotted a bird sitting on a road between two fields. After a few minuted it flew away and then landed in the harvest. I started wondering if that was the place where the nest was. I began observing that place – it was only about 20 meters from me. Then, a harrier flew out of there – a female or a young one – my inexperienced eye couldn’t tell the difference. After a moment I spotted another bird over the field. One of them landed in the suspected nest and the second one joined him after a while. It had to be the nest!
Postanowiłem zmienić miejsce obserwacji, żebym mógł lepiej ocenić położenie gniazda. Wyjechałem z polnej drogi i stanąłem przy asfaltówce w miejscu, w którym zboże wchodziło między dwa domy. Tym razem nie wychodziłem już z samochodu, bo wiedziałem, że jestem bardzo blisko gniazda i nie chciałem niepokoić ptaków. Wyjąłem aparat i czekałem… W pewnym momencie przyleciał błotniak i usiadł w zbożu.
I decided to change the observation post to be able to make a better judgement of the nest location. I moved out of the field road and stopped my car at the side of a tarmac road in a place where the harvest field was squeezing between two houses. This time I wasn’t leaving my car as I knew I was very close to the nest and I didn’t want to bother the birds. I took my DSLR and waited… Then a harrier came and sit into the harvest.
Poobserwowałem to miejsce jeszcze kilkanaście minut i kilkukrotnie widziałem błotniaki wylatujące z tego miejsca i do niego wracające. Jeden z ptaków wydawał się latać na dłuższe dystanse, a drugi wylatywał na chwilkę, zataczał kilkumetrowy krąg wokół gniazda i do niego wracał. Przypuszczałem, że pierwszy jest dorosłą samicą, a drugi młodym, który uczy się latać.
I was observing that place in the field for a couple of minutes more and I saw birds flying out and in few more times. One of the birds seemed to be flying long distance and a second one was going out for only a few seconds, doing a few meter circle in the air and returning. I assumed that the first one was an adult female and the second one a youngling that was learning to fly.
O swoim znalezisku poinformowałem Przemka, z którym dzień wcześniej łapałem błotniaki po drugiej stronie drogi i pojechałem w inne miejsce w gminie Łuków. Przemek i Dominik zauważyli tam samca o oznaczeniu OJOP, którego już kiedyś udało mi się sfotografować, i widzieli tam nieoznakowaną samicę, która mogła być z OJOPem, ale nie mogli znaleźć ich gniazda. Zachęcony sukcesem z Krzywdy pomyślałem, że i tam pomogę. Niestety to już nie było takie łatwe. W czwartek nie miałem już zbyt dużo czasu i dość szybko musiałem się zwijać do domu, żeby rozpocząć pracę. Drobnym sukcesem było tylko zauważenie w drodze powrotnej nieoznakowanej samicy zjadającej na świeżo skoszonej łące jakiegoś gryzonia.
I informed Przemek, with whom I was catching the harriers on the other side of the road the day before, about my finding, and went to another place in Łuków community. Przemek and Dominik saw there a male harrier tagged OJOP, that I photographed in a previous year, and an untagged female that they suspected to be OJOP’s mate, but they didn’t find their nest. Encouraged by the success in the Krzywda community I thought that I could help in Łuków to. Unfortunately it was not that easy this time. On Thursday I didn’t have much more free time and after a while I had to return home to connect to my job. I had a small success on my way home though – I saw an untagged female eating a rodent on a freshly mowed meadow.
W to samo miejsce w gminie Łuków wróciłem w piątek rano. Udało mi się zauważyć polującego OJOPa.
I returned to the same place on Friday and I managed to see OJOP hunting.
Po złapaniu ofiary odlatywał gdzieś daleko. Samicy nigdzie nie było widać. Kręciło się za to mnóstwo błotniaków stawowych.
When he caught a prey he flew away somewhere far. I didn’t see the female, but there were a lot of marsh harriers flying around.
W sobotę rano spotkałem się z Przemkiem i najpierw pojechaliśmy do wsi w gminie Krzywda. Gdy Przemek poszedł do miejsca, w którym twierdziłem, że jest gniazdo, ze zboża wyfrunęły trzy młode ptaki! Muszę przyznać, że pękałem z dumy! Jako że młode już latały, nie groziło im niebezpieczeństwo ze strony kombajnów – można było jechać do gminy Łuków na poszukiwanie gniazda OJOPa i jego wybranki.
In the Saturday morning I met with Przemek and we went to the village in the Krzydwa community. When Przemek went into the harvest and approached the place I suspected the nest was three young birds flew out! I must say I was really proud! As the younglings were able to fly no harm from harvesters could happen to them – we could leave them alone and go to Łuków community to look for OJOP and his female.
Po przyjeździe na miejsce dość szybko zauważyliśmy błotniaki polujące nad skoszonymi łąkami.
After reaching our destination we quickly spotted Montagu’s harriers hunting over the mowed meadows.
Gdy zobaczyliśmy jak OJOP przekazuje pokarm swojej partnerce, byliśmy już pewni, że mają w okolicy gniazdo z młodymi. Samica odleciała z pokarmem za linię drzew. Gdy przez dłuższy czas nie wracała, postanowiliśmy podjechać w miejsce, z którego powinno być widać łąkę za drzewami. Jednak dłuższa obserwacja tego terenu nic nie dała – nie było ani śladu samicy. Postanowiliśmy wrócić na miejsce poprzedniej obserwacji, gdzie po pewnym czasie ponownie zobaczyliśmy oba ptaki, a po przekazaniu pokarmu samica ponownie gdzieś przepadła. Zaczęliśmy się zastanawiać, czy te ptaki przypadkiem nie wpadły na pomysł założenia gniazda na poletku pszenżyta znajdującym się niemal pośrodku wsi. Podjechaliśmy w tamto miejsce i zaczęliśmy obserwację. Gdy przez dłuższą chwilę nic się nie działo, postanowiliśmy się rozdzielić – Przemek podjechał kilkaset metrów dalej i rozglądał się nad dużymi otwartymi polami, w których błotniaki uwielbiają zakładać gniazda, a ja zostałem we wsi.
When we saw OJOP passing food to his female we were sure that they have a nest with chicks nearby. The female flew with the food past a line of trees. When she was not returning for some time we decided to drive to a place that would allow us to see the fields behind the trees. However, a long time observation gave us no results – the female was gone. We decided to get back to the place where we saw the harriers before – we found them again and once again a we saw the food being passed from the male to the female and then she vanished again. We started thinking that maybe they decided to have a nest on a small triticale field in the middle of the village. We drove there and started looking around. When nothing was happening for some time we decided to split – I stayed and Przemek went a few hundred meters further to have another look on large open fields that matched perfectly a type of place that Montagu’s harriers prefer to set up a nest on.
W pewnym momencie obaj przez lornetki zauważyliśmy kolejne przekazanie pokarmu i samica zniknęła nam za kolejnym szpalerem drzew, za którym były małe poletka otoczone z trzech stron lasem. Za chwilę wyfrunęła stamtąd bez pokarmu i siadła na drzewie… To już zaczynało się robić dziwne. Błotniaki wprawdzie siadają na drzewach, ale zazwyczaj samotnych śródpolnych drzewach – a to rosło w lesie.
After some time we both saw through our binoculars another food transfer beetween OJOP and the female, after which she disappeared behind another line of trees, where a few small fields surrounded be a forest from three sides were. After a minute she flew back without food and sat on a tree… I was strange – Montagu’s harriers sometimes sit on trees, but usually on lonely trees in the fields – this one was in a forest.
Przemek postanowił do mnie dołączyć i znowu wspólnie obserwowaliśmy tego dziwnego ptaka, który po pewnym czasie wzniósł się w powietrze, żeby przegonić kobuza i zniknął.
Przemek decided to join me and once again we were looking at that wierd bird, that after some time flew to chase away a hobby and disappeared again.
W pewnym momencie stwierdziliśmy, że nie ma jednak wyboru – musimy poobserwować te poletka otoczone z trzech stron lasem. Po kilkudziesięciu minutach bezowocnej obserwacji zaczęliśmy już snuć plany powrotu w tę okolicę w poniedziałek – może wtedy dopisze nam szczęście… Gdy mieliśmy odjeżdżać, tuż nad samochodem w końcu przeleciała poszukiwana przez nas samica. Poleciała w stronę otwartych pól i nagle opadła na ziemię. Czyżby gniazdo? Nie. Wyfrunęła z jakimś gryzoniem w pazurach. Obserwowaliśmy jak leci w stronę lasu. Tuż pod samym lasem opadła na pole pszenżyta albo raczej na pole, na którym miało być pszenżyto, a wyrosły zeszłoroczne ziemniaki i teraz bardziej przypomina to kartoflisko. W takim właśnie miejscu było gniazdo. Szybko udaliśmy się na miejsce – gdy się zbliżaliśmy uciekło jedno młode, ale drugie udało nam się złapać. Jeszcze nie dawało rady latać – podleciało trzy metry i tyle. Przemek szybko je zaobrączkował i opuściliśmy okolicę gniazda.
After waiting for some time we decided that we have no other choice than go to see the small fields in the forest. After half an hour or more of observing those fields and seeing no harriers we were starting to plan to go home and get back to the village on Monday – we hoped for more luck then… When we were going to leave the female we were looking for flew over our car. She went in the direction of the open fields and then suddenly dropped to the ground. Was it the nest? No. She got in the air with a prey in her claws. We were observing it flying in the direction of the forest and just before it she sat down on a triticale field – or maybe rather a field that was supposed to grow triticale but in fact started to grow potatos – the farmer most probably didn’t pick them up last year and the winter was not cold enough to kill them so they took over the field. In such a wierd place was the nest. We quickly went to find the chicks – when we were close one othe younglings flew away, but we managed to catch a second one. It was to young to fly yet – it flew three meters and that was it. Przemek put a ring on it’s leg and we quickly left the area of the nest.
To niesamowite jak zaskakująca potrafi być natura i jak dwa ptaki potrafią wodzić za nos nawet doświadczonego ornitologa. Myśleliśmy, że gniazdo OJOPa i jego partnerki znajdziemy w godzinę, a okazało się, że spędziliśmy na miejscu 3-4 godziny. Najważniejsze jednak jest to, że poszukiwania zakończyły się sukcesem, a my poczyniliśmy kolejne kroki w stronę poszerzenia wiedzy o tych pięknych ptakach i ich ochrony.
It’s incredible how surprising nature can be and how two birds can fool one around – even an expirienced ornithologist. We thought that we will find OJOP’s and his mate nest in an hour and it took us 3-4 times as long. The most important thing is that we made another steps towards gaining knowledge and protecting those amazing birds.
W ostatnią środę poranek był dla mnie wyjątkowo ciekawy. Poprzedniego dnia, Przemek – kolega z Towarzystwa Przyrodniczego „Bocian” – dał mi znać, że będzie odławiał i znakował błotniaki łąkowe w mojej okolicy. Dwa razy nie musiał mówić – szybko postanowiłem, że przynajmniej na godzinkę lub dwie, muszę do niego dołączyć.
Last Wednesday morning was very interesting for me. The day before, my colleague Przemek who is a member of a Nature Society „Stork” told me that he is planning to catch and tag some Montagu harriers in my area. He didn’t have to tell this twice – I quickly decided that I need to join him for at least an hour or two.
Spotkaliśmy się w jednej z wsi w gminie Krzywda, w której Przemek wcześniej zlokalizował 3 gniazda błotniaków. Przemek, wraz z Dominikiem (także z „Bociana”) szybko rozstawili pułapkę niedaleko pola na którym były gniazda – siatkę ornitologiczną rozpiętą na dwóch wędkach i postawili tuż obok niej wypchanego błotniaka stawowego. W związku z tym, że „łąkowce” niezbyt przepadają za „stawowcami”, które za to przepadają za pisklętami „łąkowców” i często porywają je z gniazd aby je ze smakiem zjeść, błotniaki łąkowe zawzięcie atakują stawowe aby je przegonić i ochronić swoje młode. Chodziło więc o sprowokowanie ataku na kukłę „stawowca” i złapanie błotniaka w sieć.
We met in one of villiges in the Krzywda community. A few days earlier Przemek found there 3 nests of the harriers. Przemek and his friend Dominik (also from the „Stork”) quickly set up a trap – an ornithological net stretched between two fishing rods and a stuffed marsh harrier standing close to the net. As the „Montagus” aren’t very keen on seeing the „marshes” who in turn are very keen on kidnapping and eating „Montagus” chicks, the Montagu harriers usually fiercly attack the march harriers to make them go away and protect their young this way. So the plan was to provoke an attack on the suffed bird and catch the attacking harriers.
Po rozstawieniu sieci schowaliśmy się do samochodu i zaczęliśmy obserwację otoczenia. Nasza kukła bardzo szybko została wykryta przez krążące błotniaki łąkowe i po zaledwie kilku minutach w sieci znalazł się samiec, który następnie szybko został z niej wyciągnięty i zabrany do samochodu, gdzie koledzy szybko założyli mu obrączkę i znaczki skrzydłowe.
After setting up the net we hid in the car and started watching the surroundings. Our bait was quickly noticed by the Montagu harriers and just after a few minutes a male flew into the net. He was quickly taken out of it and brough to the car where my friends quicly put a ring on its leg and colour tags on it’s wings.
Za parę minut, szturm na kukłę przypuścił kolejny samiec. Po tym jak znalazł się w samochodzie, do sieci trafiła również jedna z samic. Koledzy mieli więc pełne ręce roboty – mieli dwa ptaki naraz do zaobrączkowania i założenia znaczków skrzydłowych. Gdy zajmowali się samcem, ja dostałem pod opiekę samicę – miała założony na głowę worek, aby była spokojna. Ptak, który przez lornetkę wydaje się dość duży, teraz nagle wydawał się niewielki. Przez worek czuć było bicie jej serca.
In a few minutes another male took the bait. When it was brought to the car one of the famales was caught too. My collegues had a lot of work – they had two birds to be ringed and tagged. They took care of the male first while I was holding the female – she had her head stuck in a canvas bag to make her calm. The bird that seemed quite big through the binoculars now was looking quite small. I could feel her heart beet through the canvas.
Po wypuszczeniu ptaków musieliśmy poczekać dłuższą chwilę na kolejną „ofiarę” – ptaki zrobiły się ostrożniejsze. W pobliżu siatki pojawiła się samica, która wprawdzie podlatywała dość blisko naszego „stawowca”, ale dość długo unikała siatki. W końcu jednak i ona w nią wpadła.
After releasing of the two birds we had a little longer for another „prey” – the birds became a lot more cautious. A female was circling around the net and was flying near our marsh harrier but was avoiding the net for some time. In the end she was caught too.
W ten oto sposób udało się odłowić i oznaczyć cztery z sześciu ptaków z tamtejszej koloni. Przemek z Dominikiem pojechali później w inne miejsca aby łapać kolejne ptaki, a ja musiałem już wracać – praca wzywała. Jak się dowiedziałem później, chłopaki oznaczyli łącznie 13 ptaków tego dnia.
That way four of six birds of the colony were caught, ringed and tagged. Przemek and Dominik left to other locations to catch more birds and I had to head to work. As I learned a few hours later they tagged 13 birds in total that day.
Jeśli udałoby się Wam kiedyś wypatrzeć ptaki ze znaczkami skrzydłowymi to koniecznie zapamiętajcie kolory i lokalizację, a następnie dajcie znać Towarzystwu Przyrodniczemu „Bocian”. Przyczynicie się w ten sposób do ochrony tych pięknych ptaków.
If you ever see a bird with wing tags then remember the colours of the tags and your location and let your local nature society know about this. That way you’ll have your part in the preservation of those beautiful birds.
Po wielu spotkaniach z błotniakami łąkowymi miałem wreszcie spotkać ich krewniaka – błotniaka stawowego. Oba te gatunki są śmiertelnymi wrogami. Błotniaki stawowe jako większe i silniejsze często zjadają pisklęta błotniaków łąkowych a łąkowe za to w razie zagrożenia gniazda zawzięcie atakują stawowe.
After several encounters with Montagu’s harriers I finally had a chance to meet their cousin – a western marsh harrier. Both of those species are mortal enemies. Marsh harriers as bigger and stronger often eat nestlings of the Montagu’s harriers which when their nest is threatened fiercely attack the aggressors.
Jako że żniwa w pełni, a ja byłem ciekaw co u błotniaków łąkowych, to podjechałem dziś w okolicę znanych mi gniazd w okolicy wsi Kierzków i zobaczyłem, że pola skoszone, ale bardzo szybko też dowiedziałem się, że młode z tamtejszych gniazd zdążyły wylecieć z gniazd. Szybko wypatrzyłem jednak krążącą nad rżyskiem samicę, która na dodatek nosiła znaczki skrzydłowe. Jak udało mi się ustalić zostały one jej założone w tym roku i jest to samica z jednego z gniazd z Kierzkowa, a skoro dalej tam krąży, to pewnie dalej dokarmia swoje młode – mimo, że te już zdążyły opuścić gniazdo.
Swoją drogą – to już mój trzeci odczyt błotniaka!
As the harvest is ongoing I was eager to see how the Montagu’s harriers are doing – so I went in the vicinity of the village of Kierzków where I knew that harriers nests are located. On site I found that the crops where already cut down but I also learned that the young grew up enough to leave their nests. I spotted a female Montagu’s harrier that was circling over the stubble and was wearing wing tags. I turned out that she is wearing them since this year and that it’s a female from one of the nest near Kierzków. Her presence is suggesting that she is still feeding her young despite the fact they were old enough to leave the nest.
By the way – it’s my third read out of a Montagu’s harrier!
W ostatni czwartek po spotkaniu z błotniakiem L50 miałem okazję uczestniczyć w obrączkowaniu młodych błotniaków łąkowych, które nie zdążyły jeszcze opuścić swoich gniazd. Razem z Przemkiem z Towarzystwa Przyrodniczego „Bocian” działającym w projekcie ochrony błotniaka łąkowego, udaliśmy się w okolicę wsi Kierzków, gdzie Przemek znalazł dwa gniazda błotniaków. On miał obrączkować maluchy, a ja służyć pomocą.
Last Thursday after meeting the L50 harrier I had a chance to take part in ringing young Montagu’s harriers that didn’t left their nests yet. Along with Przemek from the Nature Society „Stork” that coordinates a project of the Montagu’s harrier preservation we went to the vicinity of the Kierzków village where he found two nests of the harriers. He was going to ring the nestlings and asked me for help.
Gdy dotarliśmy na miejsce musieliśmy najpierw przedrzeć się przez wysokie zboże, a samo gniazdo było tak dobrze zamaskowane, że nawet stojąc dwa metry obok miałem problem z jego dostrzeżeniem. W pewnym momencie zauważyłem ptaka, który wygładał jakby był zaplątany w zbożu. Później zauważyłem kolejnego na ziemi. Dopiero chwilę później dostrzegłem dwa kolejne – mimo, że były tuż obok mnie! Przemek szybko złapał pierwszego osobnika i założył mu obrączki. W związku z tym, że ptaki za bardzo nie uciekały moja rola mogła się ograniczyć do obserwowania i dokumentowania całego procesu. Mój kompan po kolei stanowczo, ale i delikatnie łapał ptaki i wkładał do połowy do worka aby nie widziały co się dzieje i dzięki temu zachowywały trochę spokojniej. Jeden z ptaków dzielnie bronił się przed złapaniem przywierając plecami do ziemi i wystawiając szpony przed siebie, ale doświadczony obrączkarz i z tym sobie poradził. Na koniec trzeba było się oddalić od gniazda tak aby zostawić je bezpiecznym. Przemek pokazał mi jak postawić i splątać ze soba zboże, które naruszyliśmy przebywając przy gnieździe – chodziło o to, żeby żadne drapieżniki nie wypatrzyły przez nas gniazda i młodych – ani z ziemi (na przykład lisy) ani z powietrza (błotniaki stawowe podobno uwielbiają zjadać młode swoich łąkowych pobratymców).
When we came on site we needed to get through the high crops and the nest itself was so well masked that even when I was standing two meters away from it I had a problem to see it. Then I spotted a bird that looked like it was stranded in the crops. A second after that I found another one on the ground. It took me a moment to spot another two – despite the fact they were really close to me. Przemek quickly grabbed the first bird and put rings on it’s legs. As the birds were not running away my actions were limited to observing and documenting the whole process. My companion was picking the birds up in a confident but gentle manner and the he was putting them in a small sack so that they couldn’t see what is happening and were behaving less nervous. One of the birds was furiously defending itself against being picked up by laying down on his back with his claws up in the air but an experienced ringer was capable of dealing with it. Then we needed to get away from the nest in such a way that it stayed safe. Przemek showed me how to straighten and tangle the crops that we disturbed near the nest – we had to do it to protect the nest from being spotted both from the ground (for example by foxes) and the air (as the western marsh harriers really like to feast on the young of their Montagu’s cousins).
Nadszedł czas na drugie gniazdo. Tu ptaki były jeszcze mniejsze a więc i spokojniejsze. Szybko udało się je zaobrączkować i mogliśmy oddalić się od gniazda.
Now it was time for the second nest. The nestlings in here were smaller and a because of that a little more calm. It took a moment to ring them and we could get away from the nest.
W tym miejscu chciałbym zaznaczyć, że były to moje pierwsze wizyty w gniazdach jakichkolwiek ptaków. Jeden z powodów jest taki, że wyznaję zasadę bycia maksymalnie niezauważalnym dla zwierząt, które fotografuję. To ja wchodzę na ich teren, do ich domu i chciałbym ich nie niepokoić – zwłaszcza w gnieździe gdzie są młode. Nieumiejętne zachowanie się w takim miejscu mogłoby skutkować zniszczeniem gniazda lub zdradzeniem jego lokalizacji drapieżnikom i w konsekwencji śmiercią młodych. W tym przypadku towarzyszyłem profesjonaliście, który doskonale wiedział co i w jaki sposób robić, a przy okazji zwracał uwagę i na to co ja robię. Dodatkowo ptaki i tak były wyjmowane z gniazda w celu zaobrączkowania, a więc moja obecność nie wpływała znacząco na stres, którego doświadczały. Zapewne nieprędko trafi mi się ponownie taka okazja.
Pamiętajcie aby nie zbliżać się za bardzo do gniazd, a już na pewno nie odsłaniać ich tylko i wyłącznie w celu zrobienia zdjęcia!
I would like to point out that these were my first visits ever in the nests of any birds. One of the reasons is that I believe in being as less invasive to the animals I photograph as possible. It’s me who is entering their realm, their home and I would not like to make them upset – especially in the nest with the young. Incompetent behaviour in such a place could lead to destruction of the nest or disclosure of the location to predators and the death of the nestlings as a consequence. This time I accompanied a professional that knew very well what should be done and was having an eye on what I was doing. Another thing is that the birds were already upset by the fact that they were taken out of the nest to be ringed and my presence was not doing a big difference to what they experienced. I doubt that I’ll be able to take part in anything like that again anytime soon.
Please remember not to aproach any nests , and do not lay them open just to make a photo!
Zgodnie z zapowiedzią z poprzedniego wpisu zamieszczam więcej zdjęć spotkanego przeze mnie w ostatni czwartek błotniaka łąkowego. Dzięki danym z obrączki dowiedziałem się, że ten ptak został zaobrączkowany jako około dwudziestopięciodniowe pisklę w Sarnowe w dniu 4 lipca 2015 – czyli dokładnie 4 lata przed tym spotkaniem.
Swoją drogą mam niezłe szczęście – drugie spotkanie z błotniakiem i drugi odczyt! Oby tak dalej!
As I promised in my last entry I’m posting more photos of the Montagu’s harrier that I met last Thursday. Thanks to the data from the ring on it’s leg I found out that it was ringed as an about 25 day chick in Sarnów on 4 July 2015 – precisely 4 years before I met him.
By the way – I have an incredible luck with these harriers – second bird met and a second one identified!
Dziś mi się trafiła perełka. Udało mi się wypatrzeć błotniaka łąkowego. Przy okazji poznałem innego, dużo bardziej zaawansowanego miłośnika przyrody, który wyjaśnił mi jakiego ptaka właśnie widziałem i poopowiadał trochę o jego zwyczajach – dzięki, Krzysztofie!
Mimo, że zdjęcia zdecydowanie nie wyszły to widać na nich, że ptak nosił znaczki skrzydłowe. Po krótkich poszukiwaniach w internecie udało mi się znaleźć stronę http://pygargus.pl/znakowanie, na której dowiedziałem się jak odczytywać te znaczki i przy okazji dowiedziałem się o projekcie znakowania i ochrony błotniaków łąkowych. Zdecydowanie polecam lekturę powyższej strony, z której można się wiele dowiedzieć o tych pięknych ale niestety rzadkich ptakach.
A co do mojego błotniaka – po wysłaniu maila do koordynatora projektu znakowania błotniaków z poniższym zdjęciem dowiedziałem się, że mój osobnik został zaobrączkowany w 2015 roku w Woli Burzeckiej, a znaczniki skrzydłowe zostały mu założone w 2018 roku w Szczygłach Górnych.
Jak widać zdjęcie nie zawsze musi być udane, żeby dało mnóstwo satysfakcji!
Today I found a pearl – I managed to spot a Montagu’s harrier! I also met another much more advanced nature lover who explained to me what bird I just tried to photograph and told me a little bit about it habits. Thanks, Krzysztof!
Despite the fact the photos came out to be really crappy, one can clearly see that the bird is carrying wing tags. After a short search I found this webpage http://pygargus.pl/znakowanie that explains how to decode those tags and tells a lot about a project of tagging and protecting the Montagu’s harriers. I definitely encourage you to check this site out as you can learn a lot from it about those beautiful but very rare birds.
As for my bird – after I sent an email to the tagging project coordinator I received information that my bird was first ringed in 2015 in Wola Burzecka and then tagged in 2018 in Szczygły Górne.
It seems that a photo does not need to be good to give a lot of satisfaction!
